Tak, rok 2015 ogłaszam rokiem wyzwań! Postanowiłam ćwiczyć swoją systematyczność przez dołączenie do projektu Karoliny z bloga Prywatna rewolucja. Czym on jest w skrócie? Najlepiej określa go hasztag – #52w52, czyli 52 wyzwania w 52 tygodnie. Mam ogromną nadzieję, że zmotywują mnie do działania! Ja u siebie będę co tydzień w środę publikować podsumowanie ostatniego wyzwania, a Was gorąco zapraszam do Karoliny! Przyłączcie się do nas :)
 |
| „The spirit of TED” by „Gisela Gardino„, used under CC BY / Desaturated from original |
Pierwsze wyzwanie polegało na codziennym oglądaniu prezentacji TED. Pokochałam to wyzwanie, a Was gorąco zachęcam do zapoznania się przynajmniej z kilkoma prezentacjami. Gwarantuję Wam, że nie skończycie na dwóch, trzech.
Rosie King: Jak autyzm pozwolił mi być sobą
Mój tydzień z prezentacjami TED rozpoczęłam od Rosie King, która opowiadała o życiu z autyzmem. Wśród moich znajomych i rodziny nie ma nikogo autystycznego, więc tak naprawdę nigdy się nie zastanawiałam nad życiem z taką osobą. Rosie wyjaśnia w piękny sposób jak osoby autystyczne widzą świat. Jak się okazuje – piękny świat. Chociaż bardzo trudny, pełen wyzwań i problemów. Polecam Wam gorąco to krótkie, kilkuminutowe wystąpienie.
Marc Abrahams: Nagroda naukowa, która najpierw rozśmiesza, a potem daje do myślenia
Zapewne słyszeliście o Nagrodach Darwina przyznawanych za najgłupszą śmierć, ale czy wiedzieliście o nagrodach Ig Nobel? Prezentacja Marka Abrahamsa (założyciela nagród) tłumaczy, że Ig Nobel to nie wyśmiewanie najbardziej nieprawdopodobnych badań naukowych na świecie. To raczej pokazanie, że mają one drugie dno. Mark mówi bardzo przyjemnie i widać, że ma bardzo duże poczucie humoru.
Jeff Iliff: Kolejny powód, by porządnie się wysypiać
Trafiłam także na bardziej naukową prezentację o naszym mózgu. Jeff w ciągu kilku minut przekonał mnie do tego, że sen jest naprawdę niesamowicie potrzebny i nie ma z tym żartów. Kolejny raz zostałam uświadomiona, że wiem bardzo mało o swoim własnym ciele. Jeżeli jesteście ciekawi – zapraszam.
Eman Mohammed: Odwaga, by opowiedzieć skrywaną historię
To bardzo krótka prezentacja kobiety-fotoreportera, która żyje i dokumentuje wydarzenia ze Strefy Gazy. W ciągu tych kilku minut wyczytałam w niej ogrom cierpienia, jaki przeżyła, a jednocześnie zobaczyłam uśmiechniętą kobietę z ogromnym poczuciem humoru.
Uldus Bakhtiozina: kpiarskie zdjęcia, które odwracają stereotypu do góry nogami
Dla odmiany obejrzałam też króciutkie i pełne śmiechu wystąpienie rosyjskiej fotografki, która używa swoich zdjęć, by żartować z norm społecznych w swoim rodzimym kraju. Nie do końca mnie ta prezentacja przekonała. Mimo wielkiego uroku Uldus, miałam cały czas wrażenie, jakby chciała na siłę zrobić sobie reklamę.
Jarrett Krosoczka: Dlaczeo kucharki to bohaterowie
Wydawać by się mogło, że prezentacja ta jest całkowicie oderwana od rzeczywistości i przede wszystkim – po prostu zabawna. Nic bardziej mylnego. Z tych, które do tej pory obejrzałam, ta daje najbardziej do myślenia. Ba! Ja się przy niej wzruszyłam i zrozumiałam jak ważne jest słowo – dziękuję.
Julian Treasure: Jak mówić, żeby nas słuchali
Na zakończenie coś motywującego do działania, czyli trochę o tym, jak mówić, żeby innym miło się nas słuchało, a przede wszystkim, żeby przemawiać skutecznie! Oczywiście dodatkowo spora dawka humoru, ćwiczeń i słuchania bardzo miłego dla ucha brytyjskiego akcentu w najlepszym wydaniu. Obejrzyjcie koniecznie!
Mój tydzień z TED właśnie minął, ale mam nadzieję, że raz na jakiś czas będę sobie robiła takie krótkie seanse, bo naprawdę niosą za sobą dużą dawkę pozytywnej energii, czasem wiedzy, a czasem motywacji! Póki co – czekam z niecierpliwością na wyzwanie nr 2 w tym roku wyzwań!
Comments are closed.